در اقتصاد مي‌گويند؛ قيمت‌ها پيام مي‌دهند. يا روند بازار مي‌گويد چه توليد كن و چه توليد نكن. اين يك قاعده است. در مورد گوجه فرنگي هم صدق مي‌كند و در بازار مسكن هم تاثيرگذار است. سالي را در نظر بگيريد كه قيمت گوجه‌فرنگي دچار افزايش شديد مي‌شود. يك سال بعد كشاورزان زمين‌هاي گندم را هم گوجه‌فرنگي مي‌كارند؛ اما در اندك زماني عرضه آنقدر زياد مي‌شود كه هيچ‌كس برداشت گوجه فرنگي را به صرفه نمي‌داند؛ بنابراين محصول روي بوته‌ها مي‌پوسد. در مورد مسكن، در چند سال گذشته شاهد همين وضعيت بوده‌ايم. سياست‌هاي پولي دولت كه در رشد بي‌سابقه نقدينگي موثر بود، باعث افزايش تقاضا در بازار مسكن شد؛ بنابراين توليدكنندگان مسكن، پيام بازدهي دريافت كردند و به اين دليل كه در آن سال‌ها (85 و 86) بورس بدون رونق بود، سود تسهيلات بانكي كاهش يافته بود و در مجموع فرصتي براي سرمايه‌گذاري وجود نداشت، همه پول‌ها سر از بازار ساخت و ساز در آورد. آنها توانستند سوار موج افزايش قيمت‌ها شوند، موفق شدند واحدهاي ساخته شده را به قيمت‌هاي بسيار بالا به فروش برسانند؛ اما طبيعي بود كه خيلي‌ها نتوانستند شرايط بازار را پيش‌بيني كنند؛ بنابراين از قطار جا ماندند.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment